Blog

Door het schrijven van deze blogs, maak ik een heel smakelijke ‘omelet’ met heel wat van mijn ‘dikke eieren’! Ik leef er veel van mijn sterke kerntalenten tegelijk in uit: ‘esthetische creativiteit’, ‘mentale creativiteit’, ‘informatieoverdracht’, ‘verkopen en overtuigen’, ‘show en entertainment’.

Veel leesplezier!

Trust the process!

Al enkele jaren knaagde er een zekere onrust in mij. Ik begreep helemaal niet van waar die kwam. Want ik deed alle aspecten van mijn toenmalig werk graag: het leerkracht-zijn, mijn functie van mentor in aanvangs – en stagebegeleiding en mijn rol van interne vertrouwenspersoon op school, mijn functie van leercoach. Ik had een job dicht bij huis, ik had toffe collega’s die ook vrienden geworden waren, ik was vastbenoemd, ik had een mooie lesopdracht, ik was tevreden met mijn loon … 

Telkens ik een opleiding volgde, had het onderwerp iets te maken met ‘begeleiding van mensen’. En elke keer opnieuw zei ik: ‘Fantastisch, hier wil ik meer mee doen!’. Ik voelde hoe dit mij energie gaf, ik ervaarde telkens een toestand van flow tijdens het bijleren en ik voelde een passie voor alle onderwerpen binnen het thema ‘begeleiding van jongeren en volwassenen’. 

Maar ik drukte dit telkens zelf weer de kop in: het kon niet, het mocht niet, ik had geen tijd, ik was te oud, het was niet te combineren met mijn gezinsleven, het was onmogelijk te combineren met de drukke job en van mijn man, ik ga dat niet kunnen … Ik zag alleen de onmogelijkheden en ik werd overspoeld door heel wat beperkende overtuigingen. Ik wist ook helemaal niet wat ik precies wilde. ‘Begeleiding van mensen’, dat is een heel ruim domein. 

Tot het ontplofte in de zomer van 2017. Alles wat ik zolang weggeduwd had, kwam in 1 keer naar boven. Ik wist niet wat me overkwam. Ik wist geen blijf meer met mezelf. Als ik er al eens iets tegen iemand over vertelde, werd er al snel lacherig over gedaan en werden mijn gevoelens geklasseerd onder de noemer ‘de midlife’. Alles wat je als 40-plusser wel of niet wil doen, krijgt plots dit label blijkbaar. Ik wist echter dat het niet van voorbijgaande aard was. Daarvoor kwam het van te diep, het kwam vanuit mijn diepste kern. En toch probeerde ik opnieuw om het tegen te houden: eerst met allerlei rationele argumenten, daarna door mezelf emotioneel te ‘verlammen’. Mijn man steunde me, luisterde naar me, moedigde me aan. Maar ook zijn steun bracht me niet in beweging. 

Loopbaanbegeleiding heeft me toen geholpen om alles op een rijtje te zetten, om de knoop te ontwarren. Mijn loopbaancoach liet me mijn beperkende overtuigingen ombuigen in helpende overtuigingen en liet me plots de mogelijkheden zien die er wel degelijk waren. Hij begreep me echt. Hij luisterde oordeelloos. Hij schiep (adem)ruimte. Waar muren waren, verschenen deuren. Ik kwam weer in beweging. Ik schreef me in voor een langdurige coachopleiding. 

En toen liet ik in het kader van loopbaanbegeleiding een kerntalentenanalyse doen. Waw, wat een eye-opener! Mijn analyse gaf me dat extra stukje inzicht in mezelf. Dankzij mijn analyse kon ik wel antwoorden op de vraag waarom ik een eigen praktijk wou starten. In mijn job kon ik heel veel van mijn sterke kerntalenten uitleven, kon ik heel wat van mijn dikke eieren leggen, maar het was niet meer genoeg. Ik voelde me ‘ondervoed’. De kerntalentenmethode gaf me de woorden om duidelijkheid te scheppen voor mezelf en mijn omgeving. Mijn analyse liet mij ten volle in mijn kracht staan en gaf me – eindelijk! – het nodige zelfvertrouwen om nog meer stappen te zetten. Ik schreef me in voor de opleiding tot kerntalentenanalist, bereidde me stap voor stap voor om eind 2018 van start te gaan in bijberoep. 

En ik bleef gepassioneerd in beweging. Met kleine stapjes, op mijn eigen tempo, op mijn eigen pad. 

Eind juni 2021 was de tijd rijp om de gouden kooi van het onderwijs uit te durven vliegen, na 25 jaar. Ik sloeg mijn vleugels volledig uit en ik liet mezelf toe te vliegen! Ik werd zelfstandige in hoofdberoep. Dit gaf me de tijd en de ruimte om me volledig te focussen op wat ik het liefste doe: op weg gaan met jongeren en volwassenen en hen doen ‘groeien’. 

In mijn eigen praktijk maak ik een smakelijke omelet met al mijn dikke eieren. Ik werk dagelijks vanuit mijn sterktes, met als gevolg: energie, motivatie en werkgeluk. Mijn ‘groeistap -omelet’ smaakt naar passie! 

En jij? 

Leg jij je dikke eieren? 

Wil jij ook graag leven en werken vanuit je sterktes?

Ik help je graag op weg!

Welkom! 

Nele

Waarom een kerntalentenanalyse